آوای حرکت
حرکت کن شاید ببازی...! حرکت نکنی حتما می بازی...!آوای حرکت
حرکت کن شاید ببازی...! حرکت نکنی حتما می بازی...!سکوت پرواز بیابان ...
اگر مایلی سوار شو. این پرواز658 به مقصد ... این پرواز نه به فرانسه می رود که مسافرانش را از بوی عطرهای خیابان شانزالیزه بشناسی و نه این پرواز اصلا به انگلیس هم نمی رود تا کروات های صاف اتو خورده برایت خط و نشان بکشند و یا به اروپای شرقی که مردانی با ته ریش بور و نگاه های نوستالژیک تو را یاد غم های پراگی بیاندازند. نه این پرواز عازم آفریقا هم نیست که زلم زینمبوهای زنان سیاهش با تو غریبگی کنند و یا آسیای شرقی که چشم بادامی ها با تعظیم های تصنعی برایت افه معرفت بیایند! البته این پرواز به کالیفرنیا هم نمی رود اولا سوختش اجازه نمی دهد تا آنجا بپرد، ثانیاً اینقدر وقت نداریم که بین یانکی های لس آنجلس و لاس وگاس به عیش و عشرت بپردازیم. حتما متوجه شده ای که این یک پرواز تفریحی نیست که مقصدش سواحل آنتالیتا و یا دیسکوهای دبی باشد. سفر کاری هم نیست که برود کویت و پدر صاحبش را از گرما در آورد. حوصله داری؟! این سفر، سفر تحصیلی هم نیست که سر از مالزی یا هند در آورد. اگر مایلی سوار شو. این پرواز می رود به جایی که نه تو می دانی و نه من. شاید آن راه بی سرانجامی که در افسانه ها گویند. البته افسانه ها حرف مفت زیاد می زنند. افسانه اند دیگر. حالا اگر طالبی سوار شو تا برویم. آنجا که کلمات اسم نیستند و اشیا اسم ندارند و غریب ترین بازی آنجا اسم،فامیلست! هر چه بر چشمه دل جاری شد نبود جز بر اثر آفتاب مذاب و چرخش و جریان بیابان، به بهانه سفر جهادی به گوشه ای فراموش شده و دور دست در روستایی زیر پونس بی تفاوتی نقشه ها در حوالی سرفیروزآباد که خاکش قدم قدم ما را به یاد کربلای حسین(ع) انداخت:خاکش،آفتابش و عشقش تادر این آینه هر لحظه حسین(ع) را به تماشا بنشینیم و کربلایی شویم به این نشانه که:"کل ارض کربلاء" ...واین است که هر گاه به بیابان نگاه می کنیم داغ هایمان تازه می شود... پروازی به سوی آسمان تو... آسمان تو...پرواز 658 
خیلی ساده تر...
دلی که بخشیده می شود
خیلی خیلی ساده تر می بخشد...
خیلی ساده تر...
وقت هایی که منتظر تو هستم
هیچکس دیگری را
نمی توانم دوست داشته باشم...
نداشتن داریم...
روزی امروز ماست که بدانیم:
نیاز ماست که نیاز ماست...
و کیست از ما داراتر و ناسپاس تر؟
" نداشتن " داریم و قدرش را نداریم...
نداشتن...
نداشتن...
خوانده ام بر سر دروازه رزق:
دخالت در آن چه بر عهده ات نیست؛
ممنوع!
بی قرار مشهد...
مرقدت ضرب المثل های مرا تغییر داد
هرکه بامش بیش،برفش نه...کبوترش بیش...
امروز دلم حال کبوتر دارد
انگار که بی قرار مشهد شده ام...
آستان بوس خود خطابم کن
بد حسابم ولی حسابم کن...
کار خداست اینکه به ایران رسیده ای
اصلا تویی حسین همان« زینب قمی...»
یاامام رضا(ع) تولدت مبارک عید ما هم مبارک...
گاهی...
گاهی برای رشد کردن باید سختی کشید گاهی برای فهمیدن باید شکست خورد گاهی برای بدست آوردن باید از دست داد... از دست داد... از دست داد... چون برخی درسها در زندگی فقط از طریق رنج و محنت آموخته میشوند...
نوایی بلند شد، حرکت کنیم...
کشتی حسین آماده نجات است،غریق ها را بگو:دست ها را بالا بیاورند و خود را نشان دهند.
اگر خود را به او نشان دهی اهل نجاتی
خود را به او نشان ده؛ به دیدار حسین (ع) زینب (س) رقیه(س) بیا
اما این بار نه در کربلا؛ در سوریه به دیدار حسین بیا
فَرُز الحسین! حسین را زیارت کن در خیمه گاه زینب(س)...
هر طور می شود باید رفت
عاشورایی دیگر در راه است...
ثروت من فقط ولایت تو
کی دگر من فقیر می مانم
اما شرط دارد: حرکت کن!
...گرچه وصالش نه به کوشش دهند
هر قدر ای دل که توانی بکوش...
یازینب(س) جان، بی پلاکان سربند به سرانت همه آماده اند باذن الله...
و ؛ ای...
ای امام و مولایم ای پدر انقلابی ام
مانیز گوش به فرمانت هستیم
گر نفس تو ذکر جهاد کند...