آوای حرکت

حرکت کن شاید ببازی...! حرکت نکنی حتما می بازی...!

آوای حرکت

حرکت کن شاید ببازی...! حرکت نکنی حتما می بازی...!

چه فهم عاشقانه ای...

باید حرکت کرد وگرنه زلال بودن را از دست خواهیم داد...

هرچه زائرتر حسینی بودن بیشتر...


تو همچو من سر کویت هزارها داری                   

ولی بدان که گدایت فقط تو را دارد


تنهاترین ! به ذکر مصیبت چه حاجت است           

ما را نسیم نام تو دیوانه می کند...

قطره ای آب...

صدای لالایی می آید...



حسین یعنی زیبایی...

مگرمی شود باحسین بود و زیبا نشد...

فقط در راه تو...

در راه معشوق؛

هر زحمتی به یک معنا لذتی است

در این راه فرماندهی از آن توست یا حسین (علیه السلام)...

در همین نزدیکی می بینند...

در نزدیکی کربلا روی تپه ها نشسته بودند

و برای سلامتی و پیروزی امامشان دعا میکرند

اما هیچکدامشان به سمت سپاه امام نرفتند...

چه فرقی می کند که مقابل امام شمشیر زده باشی

یا دشمن امام را باسکوت یاری کرده باشی؟


کربلای تو...

راست گفته اند عالم از چهار عنصر تشکیل شده : آب ، آتش ، خاک ، هوا …
آبی که از تو دریغ کردند
آتشی که در خیمه گاهت افتاد
خاکی که شد سجده گاه و طبیب دردها
و هوایی که عمری ست افتاده در دل ها …
                                       

همه ی اینها یعنی کربلای تو ...


دل تو دل زینب(س) نیست...

کربلا ؛ کرب وبلا می شود...

وقتی زینب(س) دلش می لرزد...



                 مو به مو نوشته شد

                                   داستان ما

                                          وقتی که 

                                              روسری ات افتاد...