آوای حرکت

حرکت کن شاید ببازی...! حرکت نکنی حتما می بازی...!

آوای حرکت

حرکت کن شاید ببازی...! حرکت نکنی حتما می بازی...!

خرده حرف های جهادی...

چندسالی بود دلم بدجور می خواست برم اردو جهادی،خیلی حسرت می خوردم وقتی می دیدمشون،کارشون برام خیلی جالب بود از عمرانی گرفته تا پزشکی و فرهنگی و ورزشی و حتی آموزشی ،نمی دونم چرا ولی برام پیش نمی یومدکه برم.

همیشه آرزو داشتم توی یک جمع خوب و همدل باشم از همون گروه هایی که می گفتند برای رسیدن به هدفشون همدل بودند و همیشه یه دوست بامعرفت بالا سرشون ... نه کنارشون هست.

خدایا شکرت حالا چند سالی هست که ما هم میریم اردو جهادی همون جمعی که همیشه دوست داشتم داشته باشم حالا معبری ،به آسمان زدیم معبری که روزنه هاش هنوز کوچیکه اما رو به آسمان خداست...

شب و روزهای اردو همه شان زندگی و خاطره هستند حالا دیگر ما معبری به آسمان داریم ، معبری که ارسرجوب و وینه و سرین و گرگاوان وشینه و شاهچراغ و چنار و دیون و دوردشت و علی باقر و پشتاله و انارک و گلیل زده شده به خوده خود آسمون...

معبری به آسمان همه چیزش شیرین است حتی دعواهاش ، از خراب شدن ماشین بگیر تا 24 ساعت در دل بیابان در هوای سرد و سوز زمستونی موندن،از چپ شدن ماشین بگیر تا سالم موندن سرنشینانش ،از دعای عهدش بگیر تا حلقه های معرفتش، از دویدن های خسته کننده اداری اش بگیر تا خاطرات شبانه اش، از عقرب زدنش بگیر تا خنده های دکترانش،ازمجازات های خنده دارش بگیر تا خاک بازیش،از شوخی های شیرینش بگیر تا غذای ساده اش،  از زیارت عاشورا بگیر تا رزمایش شبانه اش، از ساختن شبانه مسجد بگیر تا بازی فوتبالشان، از نگرانی مسئولین بگیر تا خوردن آب گوگرد دار روستای گلیل اش، از قهر بودن روستای انارک بگیر تا آشتی کردنشان، از آموزش های نیمه شب دفاع شخصی بگیر تا درد دل یشان، از تانکر های خالی از آب بگیر تا جاده های صعب العبورشان، از کارهای شبانه بگیر تا ورزش صبحگاهشان، از مسابقه قوی ترین مردان روستا بگیرتا دعای پیرزنانشان، از نرسیدن مصالح بگیر تا نماز جماعتشان، از نداریشان بگیر تا اشک چشمانشان...

اینجا وقتی نمی توانی کاری برای کسی کنی خُرد می شوی. 

اینجا بغض و گریه کردن هم دارد وقتی آب بزرگترین آرزوشان است. 

وقتی فرزندی چند بیماری باهم دارد وقتی مادری بچه هایش یتیم و معلول است وقتی زنی بی پناه وتنها است ... آره اینجا خستگی و بریدن های گاه و بیگاه هم دارد... وقتی چشمان دختری فقط به دستان زمخت پدر است. 

اینجا بهترین خبری که به هم دیگر می دهیم حل شدن مشکل روستاهاست...

اینجاوقتی پای لرزان و بی رمق تو در بیابان از کار می افتد الاغانی را خواهی دید که استوارتر از همه پیش می روند و نگاه در افق های دور دوخته و اینک این تویی که وقتی نفست به سختی افتاد در زیر این هرم بیابان نفس کشیدنت جهاد است خوابیدنت جهاد است تشنگی کشیدنت و راه رفتنت جهاد است هم البته جهادت جهاد است و حالا می فهمم چرا انبیا بیابان گرد بوده اند؟ جواب را باید پس از مدتی اعتکاف بر پهنه بیابان بخواهی تا با سراسر وجودت احساس کنی که ...

سادگی بیابان زودتر انسان را به خدا می رساند...

اینجا معبری به آسمان است گاهی خودمان باورمان نمی شود بعضاً از آشنایی مان چند ماهی نمی گذرد اما دوستانی داریم از گل قشنگ تر و از آب زلال تر خادمی داریم که به فرمانده معروف است که اگر صد خادم هم داشته باشیم وقتی می گویم خادم یعنی او...

راستی اینجا کودکانی دارد از جنس عارف که آرزوشان داشتن آب است... 

سارا کوچولو...

معلم با عصبانیت دفتر را روی میز کوبید و داد زد : سارا...
دخترک خودش را جمع و جور کرد ، سرش را پایین انداخت و خودش را تا جلوی میز معلم کشید و با صدای لرزان گفت : بله خانم؟

سپس به چشمهای سیاه و مظلوم دخترک خیره شد و داد زد :

"چند بار بگم مشقاتو تمیز بنویس و دفترت رو سیاه و پاره نکن ؟ ها؟

فردا مادرت رو میاری مدرسه می خوام در مورد بچه ی بی انضباطش باهاش صحبت کنم 

"دخترک چانه لرزانش را جمع کرد... بغضش را به زحمت قورت داد و آرام گفت :

خانوم... مادرم مریضه... اما بابام گفته آخر ماه بهش حقوق میدن... 

اونوقت میشه مامانم رو بستری کنیم که دیگه از گلوش خون نیاد... 

اونوقت میشه برای خواهرم شیر خشک بخریم که شب تاصبح گریه نکنه...

اونوقت...

اونوقت قول داده اگه پولی موند برای من هم یه دفتر بخره که من دفترهای داداشم رو پاک نکنم و توش بنویسم... 

اونوقت قول می دم مشقامو بنویسم...

معلم صندلیش را به سمت تخته چرخاند و گفت : بشین سارا...

و کاسه اشک چشمش روی گونه خالی شد...

...........................................................................

دل نوشت:

بخشید سارا کوچولو...

شیطون چخی!!!

  چخی!

          به همین سادگی

                               به شیطون باید گفت:

                                                                 چخی...!


                                                                                        شیطون چخی...

خانه ات روشن...

ساخت مسجد روستای چنار از محروم ترین روستاهای بخش سرفیروزآباد کرمانشاه که یک سال پیش توسط حجت الاسلام قرائتی وبچه های جهادگر ستاد معبری به آسمان افتتاح شد 

چند آجر

     برایت کنار گذاشته ام

                      خانه ی روشنی 

                                 خواهی داشت

                                                آن وقت 

                                                    که دلی را روشن می کنی

                                                                                   جهادگر؛؛؛

راستی...

 پیراهنت را دوست دارم 

                                همین...؛

حسرت همیشگی...

حرفهای ما هنوز ناتمام...

تا نگاه می کنی:

وقت رفتنه!

باز هم همان حکایت همیشگی!

پیش از آنکه با خبر شویم

لحظه عزیمتمان ناگزیر می شود

آی...

ای دریغ و حسرت همیشگی!

                        

                       ناگهان 

                             چقدر زود

                                     دیر می شود!...

..................................................................................................................................

حرکت نوشت:

                  حرکت کن شاید ببازی ...

                                   حرکت نکنی حتما می بازی...!!!

گاهی وقتا دلت ...

گاهی وقتا دلت می خواد با یکی مهربون باشی

                            دوسش داشته باشی و بهش محبت کنی 

                                             گاهی وقتا دلت می خواد یکی رو صدا بزنی

                                                               و بگی سلام می آیی یکم با هم قدم بزنیم؟

دلت می خواد یکی رو ببینی...

                 گاهی وقتا آدم چه چیزهای ساده ای رو نداره...